मी मुक्त

काल मी स्वतःलाच
चितेवर जळताना पाहिलं
या जगापासून सुटका झाली
म्हणून कसं हलकं हलकं वाटलं


जगत होतो तेव्हा कुणालाच
माझी काळजी नाही वाटली
पण मेल्यावर पहायला
सर्वांचीच गर्दी दाटली


या जगात जगायलाही
कायदे आहेत, निर्बंध आहेत
दुनियेचे कायदेकानून पाळत जगणं
मला अमान्य आहे


जगणारे जगतात
आयुष्याचं गाडं रेटत राहतात
वीतभर पोटासाठी
तडजोड करतच जातात


या जगात येताना
एकटाच आलो, एकटाच जगलो
मनाला वाटेल तेच
आणि तसंच करत आलो


म्हणूनच हे जग
मला नाही मानवलं
आणि मी स्वतःला
मृत्यूच्या हाती सोपवलं


आता मात्र मी
खुश आहे, आनंदीत आहे
कारण जगाच्या कायद्यांपासून
मी मुक्त आहे

--शुभा सकळकळे (१९९९)