का वेदनेस माझ्या

का वेदनेस माझ्या त्रासून साहते मी
दु:खातही जरासे हासून पाहते मी

का भेट ती अधूरी स्वप्नास जन्म देई
आभास हा कळे पण आशेत नाहते मी

कृष्णास भजति सारे मज वेड राधिकेचे
कृष्णास पूजिणार्‍या राधेस बाहते मी

आहेच शाप येथे स्वप्नास भंगण्याचा
स्वप्नील पण मनाच्या दुनियेत राहते मी

का श्वासही उरावा जावा सरून तो ही
जखमा उरातल्या ह्या कित्येक साहते मी

गझलेस आजवरही ना स्पर्शिले कधी मी
पहिलेच पुष्प माझे गझलेस वाहते मी

--शुभा मोडक (१६-मार्च-२०१२)

[बाहणे = पूजणे/ भक्ती करणे
विदर्भात झालेला भजणे चा बाहणे हा अपभ्रंश असावा. गजानन महाराजांच्या श्री दासगणु विरचित पोथीमध्ये "भजणे" यासाठी "बाहणे" हा शब्दप्रयोग वापरला आहे]